Ain´t no mountain high enough

Lieve familie en vrienden,

Onze laatste dagen in Peru zijn geteld. Hissie heeft ons inmiddels verlaten(2 weken geleden), Lara en Julia gaan morgen in de nacht richting curacao en ik ga over een week alweer terug naar Nederland!

In de tussentijd hebben we uiteraard weer het een en ander mee gemaakt. Na een dagje heerlijk zonnen aan het strand van Mollendo zijn we met de bus doorgereisd naar Nazca, het plaatsje met de bekende Nazcalines(voor degene onderons voor wie het iets minder bekend is: mysterieuse, geometrisch perfecte lijnen en figuren). Ons doel in dit plaatsje was dan ook; deze lijnen per vligtuig eens goed te gaan bekijken. Met zn 6e zaten we in het brommende toestel. De Piloot, een of andere maffe chinees, hiske en lara erachter en Sophie en Julia daar weer achter. Daar gingen we, bij het opstijgen dachten we allemaal nog ooooo valt mee!! Maar bij de eerste bocht werden door Julia en Sophie de kotszakjes al tevoorschijn gehaald. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen, hebben we de nazcalines kunnen bewonderen en stonden we weer veilig met beide, weliswaar trillende, beentje op de grond.

Hierna hebben we onze reis voortgezet naar Ica, een plaatsje aan de kust. Hier zijn we naar een wijnmakerij en een likeurmakerij geweest. Na FLINK wat geproefd te hebben zijn we later die dag naar Huacachina vertokken(typ dat maar in op google!), een oase midden in de woestijn. Hier hebben we, om het rijtje van bungeejumpen, raften en mountainbiken compleet te maken, gesandboard. Een unieke ervaring zo midden in de woestijn. Na een aantal keren de berg te zijn afgeroetsjt hebben we heerlijk aan het zwembad gechilled. Dit was alweer de laatste dag van onze drieweekse rondreis. De tijd is voorbij gevlogen en het was echt een hele leuke ervaring!!

We zijn teruggekeerd naar onze thuisbasis Cusco. Hier hadden we 6 dagen de tijd om ons zowel mentaal als fysiek voor te bereiden op onze volgende stap, namelijk DE INCATRAIL. En geloof ons dit is geen trail voor watjes! Dinsdag ochtend werden we met de bus naar het startpunt van de tocht gebracht. In totaal duurde de trail 4 dagen en 3 nachten. De eerste dag stapten we nog vrolijk door met onze backpacks op de rug en was het allemaal nog een eitje! Totdat dag twee aan brak. Toen stapten we wat minder vrolijk door. Deze dag bestond namelijk uit: Trappen lopen, trappen lopen en nog eens trappen lopen. Deze traptreden waren ook nog een halve meter hoog, wat het stappen nog lastiger maakte (loop thuis 200 keer de trap omhoog en je weet ongeveer hoe het voelt). Het ergste was dat de porters(kleine peruaantjes die alle tenten en bagage droegen) ons voorbij sprintten, zonder haast enige moeite!! Na dag twee te hebben gehaald dachten we alles aan te kunnen! Maar dit bleek echter minder waar te zijn. Dag drie was de langste dag van al(18 km) en de grootste pechdag van al. We kwamen namelijk aan in het laatste tentenkamp toen julia plots onwel werd. Alle gidsen spraken over een infectie en raadden ons aan naar het ziekenhuis te gaan. Uiteindelijk besloten we dat lara met julia mee zou gaan. Gezien Julia bijna niet kon lopen was het noodzakkelijk dat een van de porters haar op zijn rug nam. Ondanks de vervelende situatie bijna in mn broek gepiest van het lachen(lara). Na twee uur lopen kwamen we aan in het ziekenhuis waar een dikke spuit in haar arm werd gespoten. Hierna ging het gelukkig stukken beter!
Dag 4, de dag dat we dan eindelijk bij de verborgen stad aankwamen. Sophie en Hiske kwamen vanaf het tentenkamp en Lara en de Zieke vanaf Aquas Calientes. Wat een mooi uitzicht en een super gevoel (julia had een wat minder gevoel) om daar dan eindelijk te staan na drie dagen zweten, afzien, diarreeaanvallen, volgekotste zakjes, en vervelende engelse groepsgenoten!!

De dag na de incatrail was een zware dag. Dit was namelijk de dag dat Hiske ons zou verlaten! 8 weken waren we met zn vieren geweest, dus dit was even een ongelooooflijk zwaar afscheid.
Na Hiske haar vertrek zaten we nog een klein weekje in Cusco. In deze week zijn we maar weer is tassen, oorbellen en sjaaltjes gaan kopen(dit keer ook voor het thuisfront!), hebben we het oude vrijwilligersproject van Sophie bezocht en zijn een dagje naar de Spa geweest.
Zondag vertrokken we naar Lima. Wat een beetje jammer was is; dat drie uur voor vertrek Julia haar tas, met al haar belangrijke spullen(denk aan: paspoort, pinpas, ipod, telefoons etcccc....) werd gestolen!(het is wel duidelijk wie de pechvogel is in dit verhaal!) Meteen hebben we aangifte gedaan en hierna zijn we de bus in gegaan. Hier in Lima zijn we dagelijks te vinden op de Nederlandse Amabasade, waar juudje(een domme blonde kut, die er niet veel van snapt) ons de weg wijst. Gelukkig is alles nu geregeld en hebben we ook tijd voor leukere dingen. Zoals: een bezoekje aan de dierentuin, een spetterende citytour, winkelen zonder geld en naar de bioscoop. Hartstikke leuk allemaal!

Morgen vertrek ik voor mijn laatste dagen naar het Noorden van Peru, hier ga ik lekker 4 dagen aan het strand zitten. En zaterdag kom ik alweer terug in Nederland!

Tot in Nederland!
XXX